Ο Δάσκαλος...

Μιλώντας για σταθερές αξίες προηγουμένως...
Μια τέτοια σταθερή αξία ήταν πάντα -και ευτυχώς είναι ακόμη-, ο Γιάννης Πετρίδης.
Ο άνθρωπος που σε αυτό που κάνει, πάντα αναζητά την ουσία και το περιεχόμενο, και όχι το περιτύλιγμα...
Δεν θα μπορούσε λοιπόν να σταθεί σε μια μεσημεριανή εκπομπή, της "τηλεόρασης που μας αξίζει"....
(πως να τα βάλεις άλλωστε με μια Τατιάννα, με μια Λαμπίρη...)
Ο άνθρωπος που έμαθε την μισή Ελλάδα να ακούει μουσική, μαζί και εμένα, θα μου επιτρέψετε λοιπόν να τον λέω "δάσκαλο"...
...Λοιπόν ο Δάσκαλος, σημπλήρωνει φέτος 30 χρόνια εκπομπής στο κρατικό ραδιόφωνο.
Δεν είναι απίστευτο ?
Η εκπομπή του "απο τις 4 στις 5" είναι πάντα εκεί στις 4 και κάτι, ενώ λιγάκι δίπλα από εδώ θα βρείτε και το δικό του blog... (δεν μου αρέσει η λέξη αλλά δεν έχω άλλη..)
Εκεί ο ίδιος ο Γιάννης Πετρίδης θέτει προβληματισμούς και επιλέγει θέματα προς συζήτηση :
www.apotis4stis5.blogspot.com

Επιστροφή στις ρίζες, η αλλιώς... Back to the future..

Κάθε φορά που δεν είμαι καλά, είτε για λόγους δικούς μου, είτε γιατί αισθάνομαι πως οι "γύρω" μου μιλάνε μια διαφορετική γλώσσα...
Κάθε φορά που ο διάλογος παύει να ισχύει σαν έννοια και γίνεται μονόλογος... (θέλω να τ'άκούω...)
Κάθε φορά που καταργείται άδοξα, και αδέξια, κάθε μορφή η απόπειρα επικοινωνίας, (παρά τα όσα υποστηρίζουν οι γνωστές διαφημίσεις της κινητής τηλεφωνίας με τα ελκυστικά "πακέτα")
Αλλά κυρίως όταν χάνεται η ουσία και το περιεχόμενο, και μένουμε μόνο στο περιτύλιγμα...
Τότε είναι που ανατρέχω πίσω σε σταθερές αξίες του παρελθόντως, αποφεύγοντας τα φαντάσματα...
Δεν είναι εύκολο πάντα να τα ξεχωρίσεις αυτά τα δύο.
Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά:
Τα "φαντάσματα" απλώς σε ανακυκλώνουν, δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις, κάνεις απλώς κύκλους γύρω από τον ίδιο σου τον εαυτό ...
Οι σταθερές αξιες είναι για να πιαστείς από αυτές, και μόλις σταθείς γερά να δώσεις μια ώθηση, μια σμπρωξιά, με όλη σου τη δύναμη και να φύγεις μπροστά... πιο μπροστά από εκεί που ήσουν πριν...
.....

Εχω ένα πρόβλημα, γιά κάθε σου λύση...

Είναι ένα τραγούδι που μου έρχεται στο μυαλό, κάθε φορά που μου παρουσιάζουν τα δύσκολα γιά εύκολα, και τα εύκολα γιά δύσκολα..
Λυσεις τύπου "τηλε-μάρκετινκ" που δήθεν θα κάνουν τη ζωή μας εύκολη..
Οποιανού η ζωή έγινε ευκολότερη, ας σηκώσει το χέρι !
Ενα τραγούδι των Terror X crew, ...
Από εκεί εμπνέυστηκα και τα σχόλια, στο επάνω μέρος της σελίδας αυτής.
"Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει..., έχω ένα πρόβλημα για κάθε σου λύση.."

μπράβο στα παιδιά αυτά, που είναι τώρα χαμένοι ?
Δύσκολοι καιροί για "ελληνικό" χιπ-χοπ.., εκτός κι αν τραγουδάς με τη Βισση και τον Μαζωνάκη.

Είμαι αθώος ....!

Το όνομά μου κάτι σου θυμίζει...
όμως, μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα.
Δεν έχω καμία σχέση με τον υπουργό....
Είμαι αθώος ....!